Ey Gönül Sevgini Hak Edene Ver

Şu hızlı hızlı süzülen yağmur damlaları gibi insanlar girdi hayatımıza.

Konuştuk, tanıştık, danıştık, ayrıştık, dostlaştık öyle oldu, böyle oldu. Otobüste, markette, çay bahçesinde, asansörde günde binlerce insanlara rastlaştık.

Evet çoğu geldiği gibi gitti ama bir çok yanımızı onlar için harcadık. Onda iyi kalayım, onda iyi durayım, onda iyi yankılanayım diye yuvarlandık hunharca.

Bir beğendirme çabasıydı bizimki. Biri geldiğinde ayak altından içimizi toplayıp gönülde yatak sermekti. Birini bulunca gözleri ayırmadan onu seyretme, zamanlarca tanıma arzusuydu. Fedakarlıklar fedaları doğururdu. Resmen siz olup resmen aynada onu görürdünüz. Birşeyler gelirdi geçerdi işte. Sürüklenirdi günler, kırardı kırılırdı derken kirlenirdi bağ bahçe. Gönül sallanacağı kavgası yaparken büyürdü işte.

Pişman oldu tüm hisleri tüm sevmişlikleri “bu muydu değerim, bu muydu değerin” lerce sustu, sonra vurdu efkara yazıklar olsun dedi iç ses usulca. Uhuvvet ya da helal sevda derken ziyan bir hüsran kaldı yağmur ıslaklığından. Secdelerde secdelerce. Fısıltılarda yalnız Rabca konuştu. Ve Rabbi onu duydu.

Hayır canım abartma değil. İnsan dostundanda vurulur, arkadaşından, annesinden babasından, ablasından. Hani Allah her defa imtihanı birilerini senden alarak tabi tutar ya. Ona git, sırf onu bil diye.

Öyle ki işte. Yağmurlar güneşlerce kururdu. İnsanlar yine gelirdi, yine geçerdi. Ama o artık hissizleşti. Birini sevmek zordu. Birine sevgi dayamak, onun bu onuru kaldırabilir mi mevzusu ağırdı. Öyle herkese nasip olmaz mubalağa ile sevmek. Yoğun yaşamak, yoğun dökmek. Mevlana ne demişti? Kalbinin içindeki dikeni çıkaracak kişiyle ol! Koca bir ömrün tüm hulasası bir cümlede var olmuştu sadece.

Ömrünü israf etme. Kalbini taşıyabileceğe, sevgini kaldırabileceğe, fedanı hak edeceğe ve Rabbe edecek edanı, ancak gerçekten var olan için kullan. Allah’a ciddi konularını ciddi arzularla, ciddi kayıplar ve ciddi gözden çıkarmışlıklarla git. Sevgin kadar git. Allah’a hak edeni anlat. Sevgini değerini ve vaktini israf etme. Ve en mühimi her yağmura şemsiyesiz koşma sayın gönlüm….

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here