Bir kitabın bir sayfasında başka birinin altını çizdiği satırları okumak..
Kulağa o kadar büyüleyici geliyor ki. Altı çizili her kelimede o kadar çok gizem yatıyor ki, adeta kişinin ruhundan çıkan birer cümle gibi.
İşte kütüphaneden aldığım kitabın altı çizili tek cümlesi.
Yoksa (o iklim)ve muhteşem saray dururken, benim köstebek yuvası evimin ve solucan hayatımın ne değeri olabilir; ve başlangıçta sürdüğüm hayata nasıl bağlanabilir?…
Kütüphaneden ya da 2. el kitap alınca başka birinin parmak izlerini görüyorsunuz kelimelerin üstünde. Başka birinin ruhuna işleyen kelimeleri işaretlediğini hatta. Çünkü benim nazarımda o kelimeler kişinin çoğu şeyidir aslında. Kendini o kelimelerde görmekte, adeta kendini yansıtmaktadır.
İşte bu yüzden kütüphanelere kitap infakında bulunacak olursam ya da ileride bir kütüphane açarsam kendime bu kuralı koyacağım.
Hatta belki kapının üstüne “Lütfen altını çizdiğiniz cümleleri silmeden kütüphanemize kitap hediye edin”. yazdıracağım.
İşte bu yüzden arkadaşıma kitap yollayınca altını çizeceğim benlik ve beni yansıtan cümlelerin..
